Anderlecht zoekt naar stabiliteit en identiteit te midden van wisselvallig Belgisch topvoetbal

Anderlecht zoekt naar stabiliteit en identiteit te midden van wisselvallig Belgisch topvoetbal

 

De tiende speeldag van de Jupiler Pro League stond op papier bol van belofte: affiches tussen topclubs, wedstrijden met Champions League-allures en ploegen die zich willen meten met het Europese niveau van de Champions League, Europa League of zelfs de Conference League. Toch bleven de grote vonken uit, ook in de match tussen RSC Anderlecht en Standard Luik. Waar sommigen hoopten op topvoetbal, zagen analisten zoals Peter Vandenbempt eerder ploegen die nog steeds zoekende zijn naar vorm, vertrouwen en vastigheid.

 

Bij Anderlecht was de wedstrijd tegen Standard allesbehalve sprankelend. Beide ploegen leken stuurloos en kampend met een gebrek aan creativiteit. Voor Standard was dat extra opvallend, gezien hun sterke prestatie de week voordien tegen Club Brugge. Anderlecht, daarentegen, is al het hele seizoen op zoek naar consistentie. De overwinning tegen Standard mag dan wel een feit zijn, het was niet zonder controverse. De fase met Angulo – die volgens velen rood had moeten krijgen – bleef onbestraft, wat voor veel frustratie bij de bezoekers zorgde. Gezien de timing van dat moment (er moest toen nog een uur gevoetbald worden), was dat een kantelpunt in de wedstrijd.

 

Toch zijn er bij Anderlecht lichtpuntjes te bespeuren. De jonge **Nathan De Cat**, amper 17 jaar, speelt met een volwassenheid en elegantie die men zelden ziet op die leeftijd. Hij lijkt moeiteloos aan te sluiten bij het DNA van de club: technisch vaardig, zelfverzekerd, en met een natuurlijke flair die doet denken aan de betere Anderlecht-jaren. Hij wordt stilaan onmisbaar voor coach **Besnik Hasi**, die zijn team leidt met veel inzet, ondanks het gebrek aan stabiliteit.

 

Opvallend was ook de invalbeurt van de jonge Serviër **Cvetkovic**, die meteen scoorde en energie in de ploeg bracht. Hoewel het te vroeg is om hem te vergelijken met clubiconen als Mitrovic of Jestrovic, is het een bemoedigend signaal dat Anderlecht opnieuw durft te investeren in jong talent uit het buitenland. Cvetkovic bracht diepgang en frisheid – twee zaken waar het huidige Anderlecht vaak naar snakt.

 

Toch blijft het voetbal zelf nog ondermaats. De drie punten tegen Standard brengen Anderlecht voorlopig op de derde plaats in het klassement met 18 op 30, wat op papier respectabel lijkt. Maar het zegt net zoveel over de tegenstand als over Anderlecht zelf. In een competitie waar ook andere topclubs zoals Club Brugge en Union Saint-Gilloise hun draai nog niet volledig gevonden hebben, blijft de ruimte voor progressie groot.

 

In de bredere context van het Belgische voetbal – met het oog op prestaties in Europa – is het duidelijk dat ploegen als Anderlecht zich snel moeten herpakken. Er is meer voetbal nodig, meer overtuiging, en vooral: meer stabiliteit. De kloof tussen wat clubs willen uitstralen (een Champions League-waardig niveau) en wat ze effectief op het veld tonen, blijft nog te groot. De hoop is nu dat Anderlecht deze eerste signalen van heropleving kan doortrekken naar de komende weken, waarin belangrijke wedstrijden op het programma staan – niet alleen nationaal, maar mogelijk ook op Europees niveau indien ze zich weten te plaatsen via de juiste weg.

 

Het is dus nog te vroeg om te spreken van een wederopstanding, maar de basis ligt er. Nu is het aan de ploeg om verder te bouwen – met jonge talenten als De Cat en Cvetkovic als fundament – en te bewijzen dat ze weer thuishoren aan de top van het Belgische voetbal én daarbuiten.