Weinig spelers in de Belgische voetbalgeschiedenis belichaamden uithoudingsvermogen en vastberadenheid zoals Julien Cools. Geboren in 1947, verdiende Cools de legendarische bijnaam “de man met drie longen” dankzij zijn ongelooflijke conditie en onuitputtelijke werkkracht op het veld.
Zijn carrière begon bij Beringen FC, waar hij vier jaar speelde voordat hij in 1973 een cruciale overstap maakte naar Club Brugge. Daar groeide hij uit tot een icoon, won hij drie Belgische landstitels en speelde hij een sleutelrol in de gouden generatie van de club.
Als middenveldleider was hij onmisbaar in de historische Europacup I-finale van 1978, waarin Club Brugge nipt verloor van Liverpool. Ook op internationaal niveau schitterde hij en hielp hij België naar de finale van het EK 1980, waar hij werd uitgeroepen tot Belgisch Voetballer van het Jaar.
Naast het voetbal bleef Cools sterk verbonden met zijn roots. In Retie, waar hij opgroeide, herinnert zijn vroegere stamcafé aan de man die nooit stopte met rennen, nooit opgaf en altijd bleef inspireren.
Een ware legende van het Belgische voetbal, Julien Cools’ nalatenschap leeft voort in de harten van de supporters van Club Brugge en de Rode Duivels.